رعایت بهداشت و پیشگیری از بیماریها
پیشگیری، همیشه ارزان تر، مؤثرتر و راحت تر از درمان است. پیشگیری از بیماریها به سه عامل؛ «بهداشت مناسب»، «مدیریت درست» و «واکسن زدن (مایه کوبی) به موقع» بستگی دارد.
- چند نکته بهداشتی مهم
1.جوجهها را نباید در لانههایی که قبلاً مرغ در آن بوده قرار داد، مگر این که لانه به طور کامل تمیز و ضد عفونی شود.
2.ظرف های آب خوری مرغ ها و جوجهها باید به طور مرتب با پارچه تمیز و آب، شسته و تمیز شود.
3.دان خوری باید تمیز نگه داشته شود. همچنین دانههایی که با فضولات مرغ ها و جوجهها مخلوط شده و یا کپک زده اند، باید دور ریخته شوند.
4.از ورود مرغ های بیمار به جمع مرغ های سالم باید پیگیری شود. محل نگهداری آنها باید در جایی جداگانه و دور از مرغ های سالم باشد.
5.لاشه مرغ ها و جوجههای مرده باید فوری از لانه خارج شده، سپس به همراه آهک در خاک دفن گردیده یا سوزانده شود.
6.از ورود طیور غریبه و یا وحشی به لانه مرغ ها باید جلوگیری شود.
بیماریهای مهم طیور
بیماریها بر اثر عوامل مختلفی از جمله باکتریها، ویروس ها، انگل ها، قارچ ها، و نیز عوامل تغذیهای به وجود میآیند.توجه داشته باشید که در پیشگیری از بیماریها باید دستورالعمل های دامپزشکی را اجرا کرد و درهنگام مشاهده مرغ های بیمار، فوری به دامپزشکی مراجعه کرد.
بیماری نیوکاسل
یکی از بیماریهای شایع در مرغها، بیماری نیوکاسل است. این بیماری از یک نوع ویروس به وجود میآید و باعث عفونت دستگاه تنفس، گوارش و اعصاب مرغ میشود. بیماری نیوکاسل واگیردار است و در بسیاری از پرندگان مانند مرغ ها و بوقلمون ها دیده میشود. این بیماری در کشور ما از بیماریهای خطرناک طیور به حساب میآید.
نشانههای بیماری شامل آبریزش بینی، خرخر کردن، اشکال در تنفس و صدایی شبیه سوت کشیدن وعطسه است. به علاوه، مرغ بسیار نفس نفس می زند، با دهان باز نفس می کشد، افسرده و گوشه گیر و بی اشتها میشود. کمکم نشانههای عصبی مانند فلج و لرزش عضلهها نیز در حیوان به وجود میآید. بیماری نیوکاسل به سرعت (طی چند روز) به تمام مرغ ها منتقل میشود و می تواند باعث ابتلای تمام مرغ های یک گله شود.
پیشگیری و کنترل بیماری:
مهم ترین راه پیشگیری از بیماری و مبارزه با آن، واکسن زدن و دور نگه داشتن مرغ ها از ویروس بیماری است. برنامه واکسن زدن به جوجهها باید با توجه به شرایط منطقه، نوع واکسن و طبق دستور دامپزشک باشد. هنوز برای این بیماری، راه درمان قطعی کشف نشده است. تنها با رعایت نکات بهداشتی و استفاده از واکسن می توان از آلوده شدن طیور جلوگیری کرد. در صورت دچار شدن طیور به این بیماری، برای جلوگیری از انتشار آلودگی، باید همه آن ها را از بین ببریم.هنگام شیوع بیماری نیوکاسل، با جدا سازی طیور و مراجعه به دامپزشک، می توان بیماری را کنترل کرد.
بیماری آنفلوانزای مرغی
بیماری آنفلوانزا، یک عارضه حاد خیلی عفونی و ویروسی طیور است. شدت بیماری از حالت های غیر آشکار یا خفیف تا حالت های کشنده تغییر می کند. بیماری بسیار عفونی است و در صورت عدم رعایت مسایل بهداشتی و قرنطینهای، در هنگام شیوع در یک منطقه میتواند سریعاً از گلهای به گله دیگر گسترش پیدا کند. در مرغهای جوان، تنها مرگ ناگهانی مشخص کننده بیماری است.
در موارد دیگر علایم زیر ممکن است مشاهده شود:
1.پرهای پژمرده و ژولیده
2.افت ناگهانی در تولید تخم مرغ یا تولید تخم مرغ های با پوسته نرم
3.از دست دادن اشتها و افسردگی، بی حالی و اسهال
4.ایجاد رنگ صورتی مایل به آبی در ریش ها و تاج ها
5.تورم سر، پلک ها و مفاصل پا
6.خروج ترشحات خونی کم رنگ از سوراخ های بینی
7.عدم تطابق که شامل از دست دادن توان راه رفتن و ایستادن میشود.
8.و افزایش مرگ و میر ناگهانی در گله
لازم به یادآوری است که علایم خارجی آنفلوانزای مرغی خیلی شبیه بیماریهای دیگر طیور است.
پیشگیری از بیماری:
برای کنترل شکل خفیف بیماری از یک برنامه واکسیناسیون با قرنطینه استفاده میشود. در صورت مشاهده علایم آنفلوانزای مرغی یا حتی موردی مشکوک، باید فوری دامپزشک محلی را مطلع سازیم تا بیماری به شکل مطلوب و سریع، کنترل شود.
پرورش دهنده مرغ باید این نکته را بداند که؛
بایستی طیور را در برابر بیماریهای مهم مثل مارک، نیوکاسل، گامبورو، برونشیت و آبله واکسینه کند.
طیور تلف شده را فوری از لانه خارج کرده و در محلی دور از لانه بین دو لایه آهکی دفن کرده یا بسوزاند
و بالاخره مقدار داروها و زمان دقیق خوراندن آنها را به طور دقیق رعایت نماید.
نشانهها و علائمی که باید در گله جدی گرفته شود:
- افزایش ناگهانی تلفات،
- عطسه، سرفه، لهله زدن و ترشحات بینی،
- مدفوع آبکی (اسهال)،
- کاهش اشتها و مصرف دان،
- کاهش تولید تخم مرغ،
- تولید تخم مرغهای با پوسته نازک، ناصاف و بدشکل،
- تورم اطراف چشم، گردن و سر،
- تغییر رنگ تاج، ریش و پا،
- و رعشه، افتادگی بال ها، حرکت به صورت چرخشی، پیچ خوردگی سر و گردن، لنگش و عدم حرکت.
* با مشاهده هریک از علایم بالا، باید مرغ (های) مبتلا را از بقیه جدا کرده ، دورتر نگهداری نموده و در اولین فرصت ممکن، به دامپزشکی اطلاع داده شود.
منبع: نشریه پرورش مرغ بومی
به نام خدایی که آرامش بخش قلب هاست
سلام !
ما این بار می خوایم در مورد مرغ و خروس وجوجه صحبت کنیم ! مرغ وخروس رو همه میشناسن ! اما مرغ وخروس انواع مختلفی داره ! که ما چند نوعش رو براتون مثال می زنیم :
1- لهستانی 2- پاپری 3- مریلند 4- مرغ وخروس بومی ایران 5- مرغ تخمی 6- مرغ گوشتی ۷- پر فری (که پراشون به سمت بیرون فر خورده و خیلی نازن !) و هزاران نوع دیگه !
سعی می کنیم در آینده یه چندتا عکس از انواعش براتون بذاریم ! حتما از دیدنشون حیرت می کنید!
مرغ و خروس یکی از اجزای مهم زندگی روستایی و شهری مردم در قدیم و در حال حاضر است . در اغلب روستاهای جهان هنوز هم نگهداری مرغ و خروس و فروش تخم مرغ و جوجه یکی از راه های کمک به درآمد خانواده است . حتی گاهی توی شهر هم از اونا نگهداری می شه ( مخصوصا توسط کسایی که به تخم مرغ رسمی ، سالم و خونگی علاقه دارن)! مطمئن باشید اگر مزه ی این تخم مرغ های رسمی خونگی رو بچشید نه تنها متوجه می شید که بوی نامطبوع تخم مرغ های کارخونه ای رو ندارن بلکه مزه شون خیلی خیلی خوشمزه تره و مطمئنیم از مشتریای دائمیش می شید! بعضیا هم برای خوردن اونا رو پرورش میدن که البته بسیار خوشمزه تر از انواع موجود در بازاره و بوی ضخم نامطبوع اونا رو هم نداره و از خوردنش واقعا لذت بردن ، مخصوصا اگر از بچگی پیش خودتون بزرگ شده باشن و به خوردو خوراکشون رسیده باشین ! از همه مهم تر کاملا طبیعی و بدون هورمون ، بیخوابی و بصورت طبیعی بزرگ می شن و برای بدن ضرر ندارن! البته ما که دلمون نیومد جوجه ها مونو بخوریم آخه خیلی به هم عادت کرده بودیم ! شمارو نمی دونم !
برای خرید یه جوجه سالم باید به نکات زیر توجه کنید :
1- از کسی که مورد اطمینانه خرید کنید .
2- از محل مشخص و مورد اطمینانی خرید کنید تا در صورت بروز مشکل بتونید بهش مراجعه کنید .
3- از زدن واکسن هاش مطمئن بشید تا خطری جوجه عزیزتون و شما رو تهدید نکنه !
4- یه جوجه ی سالم و سرحال و شیطون انتخاب کنید .
5- وقتی جوجتون خیلی کوچیکه زیاد دستمالیش نکنین و دست کثیف بهش نزنین چون ممکنه اذیت یا مریض بشه ! البته فراموش نکنید همیشه بعد از دست زدن به جوجه هاتون یا وسایلشون حتما دستاتونو با آب و صابون بشورین !
6- موقع خرید حتما از فروشنده غذای جوجه بخرین . غذای جوجه از مقدار زیادی ذرت ، ارزن ، گندم ، جو و ... تشکیل شده است . هرگز غذای جوجه رو با آب قاطی نکنید چون خوشش نمیاد مگه اینکه جوجتون استثنایی باشه !
البته دونه پارس هم که با آب مخلوط کنید ( اول دونه پارس رو تو ظرف بریزید بعد به اندازه ای روش آب بریزید که روشو بگیره .) دقت کنید همیشه به اندازه ی مصرف جوجتون براش درست کنید تا نمونه وخراب بشه و بوی نامطبوع بگیره ؛ تازه اگه بو بگیره جوجتون دیگه نمی خوردش ! البته بسته به ذائقه ی جوجتون داره بعضیاشون دونه پارس خشکو ترجیح می دن !
البته غذای جوجه به همین چیزا محدود نمیشه شما می تونین به جوجتون آشغال سبزی ، انواع سبزیجات و میوه ها و پوستاشون ، باقیمانده غذاها ونون خورده یا نون خیس خورده ، ارزن ، گندم و ... بریزید !
7- سعی کنید در فصل های پاییز و زمستون یا وقتایی که هوا سرده اگرجای گرمی یا نمی تونین بیارینش تو جوجه نخرین و این کارو به فصل بهار و تابستون محول کنید تا جوجتون مریض نشه و سرما نخوره !
8- هیچ وقت جوجتونو اذیت نکنین یا سرو ته آویزونشون نکنید با این کار علاوه بر اینکه دیگه باهاتون دوست نمی شه از شما و همه ی آدما هم وحشت می کنه !
9- هیچ وقت جوجتونو به زور نشونید بذارید هر وقت خودش خواست بشینه (چون استخوناش خیلی نرم و ظریفه و ممکنه بشکنه اون وقت جوجه ی نازنیتون می میره .
10- هیچ وقت جوجتونو از گردن یا بال بلند یا از جایی پرتش نکنین چون با این کارتون بدجور بهش آسیب می رسونید و ممکنه بکشیدش !
اگه می خواین جوجه مرغتونو دستی کنید یا بخواین صاحب خوبی براش باشین باید :
در دوران جوجگی محل تاج ، ریش و گوش جوجه را با آرامش ناز کنید . نباید کاری کنید که جوجه اذیت بشه مثلا نباید دماغشو فشار بدین ، نوکشو محکم بگیرین یا پاتونو رو پاش بذارین ؛ چون باعث می شین اذیت بشه . اگر جوجتون جوجه خروس باشه که در اغلب موارد جوجه های ماشینی و رنگی از این دسته هستند اگر دست رو پشتشون بذارین حتی بدون فشار یا بخواین بگیرینشون جیغ می زنن و کلی سر و صدا راه می اندازه .بیشتر جوجه ها موقعی که سرشون رو ناز میکنید گردنشون رودراز میکنن ومی خوابن و شما باید گردنش رو آروم ناز کنید این کار باعث می شه جوجه روابط دوستانه تری باشما برقرار کنه ! راستی مواظب باشید جوجه هاتون زیر یخچال وفریزر و کابینت گم نشن چون برای پیدا کردنش باید کلی دردسر بکشین تا پیداش کنید! اگه با جوجتون مهربون باشید جوجه به شما اجازه میده که شما بالشو، جای تاج و ریششو ، دمشو و غده ی چربیش که خیلی کوچیکه ببینید!وحتی اگه بزرگتر شد می ذاره بال شو بازکنید،یا اگه تاجش بزرگ وکج شده بود می ذاره تاجشو صاف کنید ونگاهش کنید !من یه مرغ از نژاد لهستانی داشتم (درآینده عکس شو براتون می ذاریم )من اینو از جوجگیش خریدم نسبت به جوجه های دیگه خیلی روسرش کاکل داره(خیلی خوشگله ) این نژاد همین طور که بزرگ تر می شه کاکل روسرش هم بیشتر می شه حتی این اواخر اینقدر کاکلش بلند شده که برای اینک که اطرافشو درست ببینه باید هی سرشو تکون بده !البته خیلی بامزه اس (این نوع نه به اندازه ی پاپری ولی یکم روی پاهاش پر داره )من اسمشو گذاشتم کاکلی دریا هم یکی از نژاد پاپری داره ! (البته نژاد پاپری یکمی روسرش کاکل داره )! همون طور که در مطلب قبلی گفتیم جوجتونو باید از اعماق قلبتون دوست داشته باشین تا اون هم شما رو دوست داشته باشه !برخلاف نظر خیلی از ما حیوانات می فهمن ما به چه قصدی به طرفشون می ریم یا می خوایم باهاشون چیکار کنیم ؛ اگه بفهمن دوسشون داریم یا نمی خوایم اذیتشون کنیم فرار نمیکنن و یا اگه بفهمن دوسشون داریم به ما علاقه مند می شن ! باور نمی کنید ؟! پس حتما امتحان کنید !
حالا می تونید از دوستی با جوجه مرغتون لذت ببرید و به بزرگ شدن اسرار آمیزش توجه کنید و قدرت بی نهایت خدا جونو ببینید !
در مطلب بعد در مورد نحوه ی خرید و مراقبت از مرغ تخمی و گوشتی براتون می نویسم تا اون موقع خداحافظ !